|
Corvette performance Training - Papenburg 30/4/2005
Door de wilde verhalen van Valére en Eric, die de Performance Experience 2004 genoten hadden op het circuit van Ronda, waren onze verwachtingen zeer
hoog gespannen om dit evenement te ervaren.
20 bloedmooie Corvettes C6 stonden ons met open (armen) deuren op te wachten op het asfalt van het Daimler Chrysler test circuit van Papenburg.
Prachtig
in harmonie geplaatst rondom de hospitality trailer van Corvette Europe. Hier werden we ontvangen door de crew van Corvette-Europe met ondermeer Koos
Pettinga. Corvette Events & Motorshows manager en Patrick Herrmann, Member of the Corvette Devolopment Team.
Na het nodige handjes geschud te hebben wachtte ons het ontbijt, gevolgd door een briefing over de C6 en de activiteiten die er die dag zouden
plaatsvinden. We werden in groepen van 5 wagens verdeeld. Jan, Tony en ikzelf zaten in de eerste groep en kregen de rode wagens ter beschikking. Wij
werden al dadelijk voor de leeuwen gegooid met de snelheidsproef op het ovaal circuit rondom het terrein. Door zijn lengte van 12.5 km en de banking
bochten zat het er dik in dat we de topsnelheid van de C6 aan de lijve zullen ondervinden. Achter de instructeur reden we het circuit op voor een eerste
kennismaking met de ovaal, en snelheden boven de 200 werden al gauw gehaald. Na enkele ronden wisselden we dan van rijder en zetten we onze tocht naar
het
ultieme moment voort.
De snelheid werd steeds opgedreven en het duurde dan ook niet lang of de magische grens van 300 kwam te voorschijn. Twee
dingen
zijn me wel opgevallen. Eerst was er de 6de versnelling. Deze is enkel om het verbruik te reduceren, want de topsnelheid kan je enkel halen in 5de
versnelling. Ten tweede was er de werkelijke snelheid. De display in het venster gaf 299 km/h aan en bleef ook zo, maar de snelheidsmeter ging tot op
zijn punt van 310 km/h. Dus als iemand ons vraagt hoe snel we gegaan zijn, dan zeg ik: 310 km/h en dan nog maar in 5de versnelling.
Dit is echt wel ongelooflijk hard, en dat niet alleen want zelfs de bankings (schuin oplopende bochten zoals in de NASCAR) deden we aan 280 km/h. Het in
en uitsturen vergde wel de nodige concentratie.Dit was een ervaring waarvan mijn haren rechtop gingen staan en even waande ik mezelf een NASCAR
Driver.
Na dit showspel wachtte ons de tweede proef. Het racen op het replica circuit van Hockenheim.
Hiervoor kregen we als instructeur niemand minder dan Marc Duez. Wereldwijd bekend om zijn race ervaring.
Eerst namen we ieder om beurt plaats naast hem in de wagen. Op deze manier was het voor hem makkelijker ons de ideale lijnen van het circuit te tonen
alsook in welke snelheid we de bochten moesten insturen en last but not least, waar we dienden te remmen.
Na deze vakkundige uitleg nam hij enkele ronden plaats naast ons om te zien of we onze handelingen correct uitvoerden. Vervolgens was het puur genieten.
Marc reed voorop en onze taak was hem te volgen. Natuurlijk hield hij rekening met ons, maar toch hadden we alle
moeite van de wereld om het
tempo bij te houden.
Maar cool als we zijn gaan wij wel tot het uiterste, en worden de ronden in een hels tempo afgelegd. Deze C6 is in mijn ogen een
wolf in schapenvacht oftewel een racewagen in baanversie. Het is onvoorstelbaar hoe baanvast en wendbaar deze wagen wel is, dan nog niet te spreken van
het soepele sturen en acceleratievermogen. Na een uur zijn we allen aan een welverdiende rust toe en is het tijd voor de lunch. Hier ontmoeten we de
anderen en worden de eerste ervaringen uitgewisseld.
Tijd dan voor de derde proef. Na de hoge snelheden die we gehaald hebben op het ovaal is het nu
tijd
om te remmen, want wie hard gaat moet ook tot stilstand komen. De piste is in twee delen gesplitst, een droog gedeelte en een nat gedeelte. Hier rijden
we met de instructeur naast ons. Hij zegt ons op welk punt we moeten remmen en hoe we in een benarde situatie de wagen toch onder controle kunnen
houden. De oefening is zowel voor het droge gedeelte als voor het nat. De proef op het droog
wegdek bestaat eruit om op bepaald punt de wagen heel bruusk naar links te sturen en vervolgens weer naar rechts om hem uiteindelijk in de rechte
positie en in het verlengde van waar we kwamen tot stilstand te brengen. Aan een snelheid van 120 km/h is het niet voor te stellen hoe de wagen zichzelf
corrigeert. Hij geeft geen krimp. Volgens mij is deze C6 gebouwd door één of andere buitenaardse beschaving.
Op het natte wegdek is het wel iets anders.
Hier moesten we wel erg bijsturen zodat we de kegels niet tot platte schijven herleidden. Dit hing niet af van de wagen maar hoe we onze positie
inschatten met onze gedachten. Je moest dus kijken waar je met de wagen heen moest en in geen geval naar de kegels kijken, want dan was je gezien en
ging je in de fout. Na een aantal keren getraind te hebben kregen we het onder de knie en lukte dit wel.
De tijd vloog, zoals altijd als je iets leuks aan het doen bent. Zodoende werd het
ook tijd voor onze laatste proef. Slalom rijden om ter snelst.
Hiervoor reden we verder op het domein naar een aanzienlijk grote ruimte waar een parcours was uitgestippeld. Ook hier was er een bekende rallyrijder
die ons de nodige uitleg gaf hoe we rijden moesten en ook vooral wijzend dat onze juiste zit positie van groot belang was. Eerst reed hij voorop zodat
we het parcours onder de knie kregen. Dan mochten we zelf nog enkele snelle testronden afleggen en dan kwam de start. Ieder om beurt mocht trachten om
een snelle ronde te draaien. Uitkijken was het wel dat je geen kegel zou raken of je werd beboet met strafpunten. Het hing soms van zeer kleine detail
af of je een snelle tijd kon neerzetten of niet. Ook je start was van groot belang. Dit was weer echt amuseren en genieten van het kunnen van deze
wagen. Hier konden we ook de verschillende facetten aanspreken die de wagen ons bood, zoals het Z51 Performance Package voor een messcherpe besturing,
het F55 Magnetic Selective Ride Control systeem dat we ook al ervaren hadden met de remtest. En natuurlijk het Active Handling Systeem die de perfecte
samenwerking van tractie control en ABS garandeert.
Ondanks ik van nature uit graag win, kon ik niet ontgoocheld zijn dat ik niet de snelste tijd
draaide maar ging het er mij vooral om van deze wagen te genieten en wel zo lang ik kon.
Maar natuurlijk komt aan al dat moois een einde, en werd het tijd om met tranen in de ogen deze C6 terug over te dragen aan de mensen van Corvette
Europe. Terug in de trailer kregen we allen een oorkonde dat we geslaagd waren in de testen. Na iedereen bedankt te hebben was het de hoogste tijd om
richting huiswaarts te keren.
Tijdens onze transfer naar de parking konden we nog een laatste blik werpen op de wagens die ons de mooiste dag van ons leven bezorgd hadden.
Bedankt GM
voor het bouwen van de C6 en bedankt Corvette Europe dat we dit mochten ervaren. Wordt vervolgd.
Alvorens af te sluiten wil ik nog een klein geheimpje prijsgeven. Met deze C6 een dag samen zijn was het grootste genot dat ik in mijn leven
ervaren
heb (wel niet tegen mijn vrouw zeggen hé).
Ronald
New Paddock Corvette Club
|
